สมัยก่อนเวลาที่เราดูหนังกำลังภายใน เห็นพวกจอมยุทธ์หรือนินจาตัวเบาเดินหรือวิ่งบนผิวน้ำได้ ผมเชื่อว่าหลายคนคงเคยตั้งคำถามในใจว่ามนุษย์เราสามารถทำอย่างนั้นได้จริงหรือเปล่า และถ้าทำได้จริง จะอธิบายปรากฏการณ์นี้ได้อย่างไร บางคนก็ว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการกำหนดจิตใจให้นิ่งสงบและว่างเปล่าเพื่อทำให้ตัวเบา บางคนก็บอกว่าเป็นเรื่องของมายากลโดยมีสะพานที่จมน้ำซ่อนอยู่ข้างใต้ เอาไว้ให้นักมายากลวิ่งบนสะพานนั้น บางคนก็บอกว่าเป็นเรื่องของผีสางเทวดาที่เหนือธรรมชาติไปเลยก็มี แต่ถ้าเรามามองกันในมุมของวิทยาศาสตร์ บนโลกของเรามีสิ่งมีชีวิตตัวเล็กหลายชนิดที่สามารถวิ่งบนผิวน้ำได้โดยที่ตัวมันไม่จมลงในน้ำ ยกตัวอย่างเช่น กิ้งก่าบาซิลิสก์ และจิงโจ้น้ำ คุณผู้อ่านคอลัมน์วันพุธของผมเคยสงสัยไหมครับว่าสัตว์เหล่านี้วิ่งบนน้ำได้อย่างไร ถ้าอธิบายเชิงวิทยาศาสตร์เลยก็คือ สัตว์เหล่านี้อาศัยแรงตึงผิวของน้ำในการช่วยพยุงตัวครับ เนื่องด้วยตัวของพวกมันเองนั้นก็เบามากเสียจนแทบจะไม่มีน้ำหนัก ทำให้แรงตึงผิวของน้ำที่แม้จะมีน้อยมากแต่ก็ยังเพียงพอที่จะช่วยพยุงตัวสัตว์เหล่านี้เอาไว้ได้ ประกอบกับสัตว์บางชนิดก็ใช้การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วมาก ๆ ช่วยเสริม แต่ละก้าวที่เหยียบลงไปบนผิวน้ำนั้น ไม่ใช่ว่าขาของมันอยู่บนผิวน้ำหมดนะครับ ขาของมันก็จมลงไปในน้ำระดับหนึ่งเหมือนกัน แต่ด้วยแรงพยุงของน้ำประกอบกับความเร็วในการวิ่ง ทำให้ขาที่เพิ่งจะจมน้ำไปแค่นิดเดียวถูกยกให้วิ่งก้าวต่อไปแล้ว แบบนี้พอดูเร็ว ๆ แล้วก็เหมือนกับว่ามันวิ่งลอยไปบนผิวน้ำได้นั่นเอง   คำถามถัดมาคือ ถ้ามนุษย์เราสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงได้เหมือนกิ้งก่าบาซิลิสก์หรือจิงโจ้น้ำ เราจะสามารถวิ่งบนผิวน้ำได้ไหม คำตอบก็คือเป็นไปได้ครับ เคยมีงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ชิ้นหนึ่งของสหรัฐอเมริกาเขาคำนวณว่า ผู้ชายหนัก 80 กิโลกรัมถ้าจะวิ่งไปบนผิวน้ำได้ต้องวิ่งให้เร็วอย่างน้อย 106 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ผมเทียบให้เห็นภาพนะครับ ว่าตอนสมัยก่อนวิ่งสอบรด. 800 เมตร ให้ใช้เวลาไม่เกิน 3 นาที 15 วินาที กว่าผมจะวิ่งผ่านก็เล่นเอาเหนื่อยเอาการ แต่ถ้าใช้ความเร็วระดับวิ่งบนน้ำนี้ ก็ต้องวิ่ง 800 เมตรให้ได้ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที ซึ่งเวลาขนาดนี้ต่อให้ไปดูสถิตินักกีฬาวิ่งระดับโลกก็ยังไม่มีใครทำได้ หนทางที่จะก้าวข้ามขีดจำกัดให้มนุษย์เราสามารถเพิ่มความเร็วในการวิ่งให้ได้ถึงระดับนั้นเป็นเรื่องยากมากครับ ก็เลยมีคนคิดหาหนทางอื่นแทน แทนที่จะไปแก้กันที่ความเร็วในการวิ่งก็มาแก้ที่คุณสมบัติของน้ำหรือของเหลวแทน โดยการสร้างของเหลวชนิดใหม่ขึ้นมา ซึ่งก็ไม่ได้เป็นสารใหม่จากนอกโลกอะไรนะครับ แค่นำของที่มีอยู่แล้วบนโลกนี่ล่ะครับมาผสมกันไปกันมา กลายเป็นของไหลนอกแบบของนิวตัน (Non-Newtonian Fluid) อธิบายให้เห็นภาพง่าย ๆ ครับว่าของไหลนิวตันก็อย่างเช่น พวกน้ำ พวกอากาศนี่ล่ะครับ ส่วนของไหลนอกแบบของนิวตันก็เช่น พวกคล้าย ๆ ยาสีฟัน เป็นต้น ซึ่งสารต่าง ๆ ที่เราผสมกันจนกลายเป็นของไหลนอกแบบของนิวตันนี้ จะกลายสภาพเป็นสิ่งที่ต่างจากของเหลวอย่างน้ำไปเลยครับ โดยจะมีคุณสมบัติคือเป็นของเหลวที่ความหนืดไม่คงที่ ถ้าใช้แรงน้อย ๆ ไปกระทำความหนืดก็จะน้อย ถ้าใช้แรงมาก ๆ ไปกระทำความหนืดก็จะมาก ซึ่งอาจจะมากจนถึงจุดที่ใกล้เคียงกับของแข็งได้เลยล่ะครับ เพราะฉะนั้นถ้าเราเดินช้า ๆ บนสารผสมชนิดนี้ เราก็จะจมเหมือนกับเดินบนน้ำหรือของเหลวธรรมดา แต่ถ้าเราใส่แรงไปเยอะ ๆ เช่นวิ่งหรือกระโดด ความหนืดก็จะเพิ่มขึ้นเยอะ จนเกือบกลายเป็นของแข็ง ทำให้เราสามารถวิ่งหรือกระโดดบนสารผสมนี้ได้ ดูเผิน ๆ ก็เหมือนกับว่าวิ่งบนน้ำได้นั่นเองครับ ซึ่งไอเดียนี้มีคนทดลองทำได้แล้วจริง ๆ นะครับ เพราะฉะนั้นถึงไม่ใช่นินจา มนุษย์เราก็สามารถวิ่งข้ามสระน้ำด้วยเท้าเปล่าได้เลยครับ ในการทดลองบางกลุ่มถึงกับโชว์เต้นกันบนสระที่ใส่ของเหลวที่ว่านี้ก็มี บางคนถึงกับมาลองปั่นจักรยานข้ามสระกันเลยล่ะครับ งานนี้เรียกว่าปรากฏการณ์คนเดินหรือวิ่งบนของเหลว ไม่ได้เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติที่วิทยาศาสตร์อธิบายไม่ได้อีกต่อไปครับ .     ผศ.ดร.ชุติสันต์ เกิดวิบูลย์เวช หัวหน้าภาควิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร (ICT)  วิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยรังสิต Chutisant.k@rsu.ac.th       

ขอขอบคุณแหล่งที่มา : นินจาวิ่งบนน้ำ – รอบรู้ไอที รอบโลกเทคโนโลยี

Posts related